Ο υφυπουργός Παιδείας Ι. Πανάρετος έδωσε το Σάββατο 29/1/2011 συνέντευξη στο Mega (στην Εκπομπή των Αναγνωστάκη-Χασαπόπουλου). Ένα από τα θέματα που θίχτηκαν ήταν εκείνα των πατεντών από έλληνες ερευνητές. Αναφέρεται ότι είναι μόλις 27 τα τρία τελευταία χρόνια (υποθέτω ότι αναφέρονται οι διεθνείς πατέντες), ενώ στο σύνολο της Ευρώπης συναντούμε τον αριθμό 180000(!). Υπάρχει ο Ελληνικός οργανισμός ευρεσιτεχνιών με τεχνολογικό κυρίως περιεχόμενο, το οποίο συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό σύστημα πατεντών (European Patent Office-EPO), καθώς και αντίστοιχα εθνικά γραφεία των περισσότερων χωρών. Το πιο γνωστό είναι ίσως το αμερικανικό Patent Office το οποίο, με μεγάλο πλέον κύρος, θεσμοθετεί και ενθαρρύνει την καινοτομικότητα, όπως αυτή ορίζεται από το σύνταγμα των ΗΠΑ (Article 1, Section 8 ).
Η κατοχή διεθνούς διπλώματος ευρεσιτεχνίας (international patent) κατοχυρώνει κυρίως την πνευματική ιδιοκτησία μιας ανακάλυψης στη μηχανολογία, την ηλεκτρονική, τη χημεία, τη φυσική, κλπ. και στη συνέχεια ανοίγει κάποιες πόρτες για την εμπορική αξιοποίησή της (χωρίς αυτό να είναι δεδομένο, αφού δρουν οι νόμοι της αγοράς). Κάποιοι κάτοχοι διεθνούς πατέντας είναι πλούσιοι, αλλά σίγουρα δεν είναι ο κανόνας. Ο κανόνας θα ήταν να αναγνωρίζεται η πατέντα σαν αξιόλογο στοιχείο στο βιογραφικό κάποιου μαζί (αν όχι και με υψηλότερη αξία) με τις δημοσιεύσεις, τις συμμετοχές σε συνέδρια, τη συμμετοχή σε διεθνή και ελληνικά ερευνητικά προγράμματα, την εκπαιδευτική εμπειρία, κλπ. Τη στιγμή μάλιστα που μαθαίνουμε ότι είναι ελάχιστοι οι Έλληνες κάτοχοι κάποιας διεθνούς πατέντας.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όταν σε μια πρόσφατη συζήτηση με γνωστό μου, νέο ερευνητή (συν-κάτοχο ενός αριθμού πατεντών) σε μεγάλο Ερευνητικό κέντρο στην Αθήνα έμαθα ότι το στοιχείο αυτό δεν το λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψη της η Ακαδημαϊκή κοινότητα. Με την ευκαιρία της αναφοράς στις πατέντες στη συνέντευξη του υφυπουργού, έκανα το ακόλουθο σχόλιο στην σελίδα της ανάρτησης:
Κύριε υφυπουργέ, αναφέρθηκαν οι ΠΑΤΕΝΤΕΣ στη συνέντευξή σας. Μπορεί να μη το γνωρίζετε, αλλά κάποιοι από τους λίγους κατόχους Διεθνούς Πατέντας που τυχαίνει να γνωρίζω σε μεγάλο Ερευνητικό κέντρο της Αθήνας, συναντούν μεγάλες δυσκολίες στην αξιολόγηση των βιογραφικών τους από μέλη ΑΕΙ (δηλαδή, με ή χωρίς δόλο, η πατέντα είναι σαν να μην υπάρχει για αυτούς -αφήνοντας σχεδόν αποκλειστικό κριτήριο τις δημοσιεύσεις και τη διδασκαλία "από αμφιθεάτρου" και σε εργαστήριο). Πιστεύω ότι η "κουλτούρα της πατέντας" είναι κάτι άγνωστο στον Ελληνικό χώρο. Αλλά έχω την αίσθηση ότι ακόμα και στον αδαή είναι κατανοητή η σημασία της αναφορικά με την καινοτομία και τη σύνδεση της έρευνας με την αγορά. Ο Ακαδημαϊκός χώρος αφού έστησε με σχετική επιτυχία τη βιομηχανία paper (καλοπροαίρετα το λέω, και ο ίδιος συμμετέχω σε αυτή), μήπως είναι καιρός να ανοίξει λίγο περισσότερο τους ορίζοντές του;
Για όποιον ενδιαφέρεται όλο το κείμενο της συνέντευξης υπάρχει στο προσωπικό blog του υφυπουργού. Εκεί αναφέρονται πολλά σχετικά με την αξιολόγηση των νέων ερευνητικών προτάσεων για τα «Θαλής» και «Αρχιμήδης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου